گاهــــی اشــــــکـ هایتـــــ نمیگذارنـــــــد هیچــــــ کاری کنـــــی...
گاهــــی بی اراده چشمـــــــ هایتــــــــ خیســـــ میشوند...
گاهــــی آنقـــــدر حالتـــــــ خرابــــــــ استـــــ که دیگـــــر نمیتوانـــــــی تحملــــــ کنـــــی...
گاهـــــی حتـــــــــی نوشتنـــــ همــــــ از هــــــــق هــــــــــق هایتــــــــ کمـــــ نمیکنـــــــد...
گاهـــــی آهنگـــــــــ هــــا همـــــــــ هیـــــــچـــــ کـــــاری نمیکننــــــــــد...
گاهــــی آدمــــ هـــــــــــا راحتـــــــ میشکننـــــد و میرونــــــــــد...
گاهـــی روز هایتــــــــــ با اشکــــــــــ شــــــــروع میشونـــــــــــد...
گاهـــی بایــــــد در بیــــنـــــــــ اشکــــــــــ هایتــــــــ همــــ بخنــــــــدی...
گاهـــی آنقــــــــــدر همـــــه چیـــــز برایتــــــ تکــــراری میشـــــــــود که تنــــــها خواسته اتــــــ رفتـــــــن استــــــــ...
رفتـــــن و بریـــــــــــدن...
بریــــــــــدن از همـــــه کســــــــــــانی کـــــه دوستشــــــــــان داری و میشکنندتــــــــــ...
و مـــــــــن بریده امــــــــــــ...
از زندگـــــــــــی...
از کســـــــــــانی که دوستشـــــان دارمــــــــــ...
از نفســـــــــ کشیـــــــــدن...
از زنــــــــده بـــــــــودن...
از ادامــــــــــه دادن